Fiefuntwientig Johr op de Bühne (2017)

 

Vör 25 Johr güng dat los. Toierst ganz zögerlich. Ik weet gornich mehr wie oft Emil Brenneke bi Jens un mi to Hus anropen hett, op ik nich hier in Ilstörp mit op de Bühne stahn will. Dormals güng dat bi mi noch nich, dor gev dat jo noch de Theotergruppe in Immenbeck un dor würr ik jo schließlich „anstellt“.

             
   (2013, De Aantenkrieg)                     (2014, Landeier mit Uwe Keller und Bernd Kühl)

Emil hett dann gor nich lange öberleggt un meen denn: „Wenn du nich mitspeelst, wie süht dat denn mit Jens ut? Kann de dat denn nich ok?“ Tja, un dann hett he versöckt un schließlich hett he mi ok noch op Jens ansett  ...

Jens würr vun de Idee in Ilstörp oder öberhaupt irgendwo op de Bühne to stahn gor nich begeistert.

„Ich kann überhaupt nichts auswendig lernen! Das ging schon beim Konfer nicht, wie soll das denn auf der Bühne werden??“ würr siene Antwort dorup. Na ja, nah langem hin un her stünn he denn doch in Ilstörp up de Bühne.

1992 in „Dat Doktorbook“ stünn Jens denn dat ierste Mol op de „Bretter, de Welt bedüden.“ Dormols hett de Theotergruppe vun M.G.V. Germania Ilstörp all in de Mehrzweckhalle speelt. Vun denn Dag an is Jens vun de Bühne nich mehr wech to dinken. Egol wat he för een Rull speeln schall, he speelt ... un he speelt dat wirklich good.

Jens is dejenige, de op de Bühne, de allns antreckt ober ok allns uttreckt. He speelt een Fro genauso übertügend, wie een Kerl. Besünners scheun an em is, dat he allns ober ok allns mit sik maken lett.

         
    (2015, Krüüzfohrt ind Schwienstall mit Bernd Kühl               (2016, Klaut wi doch glieks
                          und Jeanna Nodop)                                            de ganze Bank mit
                                                                                                       Silke Meier)

So müss he ton Bispeel 2008 in dat Stück „Minsch arger di nich!“ veer Weeken mit een Haarkranz dörch de Gegend loopen. Un wi oft hett he sik denn Bart afnehmen oder farven müsst. Jedet Mol hett Jens schimpt as een Rohrspatz, ober makt hett he dat doch. „Die Regie will das ja so!“, is denn jümmers sien Standardspruch. Een Hochgenuss för dat Publikum un ok för uns Darsteller würr dat, als Jens 2015 in „Krüzfohrt in Schwienstall“ in Dirndl de Judith Speckmann speelt hett.

Tja, un nu is he all siet 26 Johrn mit dorbi. 25 Johr dorvun steiht he jedet Johr wedder op de Bühne un em makt dat jümmers noch groden Spoß.

Leeve Jens, wi Theoters wünscht di noch veel mehr Johrn mit uns op de Bühne un vör allen Dingen wünscht wi di jümmers Water in diene Baadwann, denn dat is dien Leiblingsplatz, üm diene Rulln to liern.

(Heike Meyer)